Historię biegów w rozumieniu sportowym wiązać należy z genezą całej lekkoatletyki jako dyscypliny sportowej. A ta swoje początki ma w zachowaniu pradawnych ludzi, którzy, tak samo jak skakania czy rzucania, w naturalny, odruchowy sposób używali biegu w codziennym życiu, na przykład podczas polowań.

Z czasem, poza czysto praktycznym odkryto również rozrywkowe walory biegów, które od razu zagościły w programie starożytnych Igrzysk. To właśnie bieg krótki na dystansie jednego stadionu (około 600 stóp - 192,67 metrów) uznaje się za najstarszą konkurencję Igrzysk. Na czternastej olimpiadzie po raz pierwszy rozegrano zawody w biegu średnim – diaulos – na dystansie dwóch stadionów. Bieg długi – dolichos – na liście konkurencji olimpijskich pojawił się już na kolejnych, piętnastych Igrzyskach. Dystans dwudziestu czterech stadionów okazał się być morderczym, w dosłownym znaczeniu tego słowa, dla wielu ówczesnych biegaczy, w tym słynnego Ladasa ze Sparty, który miał paść trupem na bieżni tuż po tym jak zwyciężył w tej konkurencji podczas osiemdziesiątych piątych Igrzysk Olimpijskich.

Podobną genezę ma również rozegrany po raz pierwszy już na nowożytnych Igrzyskach Olimpijskich bieg maratoński, upamiętniający legendarny wyczyn Filipiadesa, który po zwycięstwie Greków nad Persami w bitwie pod Maratonem w 490 roku p.n.e., pobiegł do Aten, by przekazać dobre wieści, które okazały się być ostatnimi wieściami jakie ten w swoim życiu przekazywał.

Poza biegiem maratońskim, już od pierwszych Igrzysk nowożytnych rozegranych w 1986 w Atenach, sportowcy rywalizują w biegach lekkoatletycznych. Zawody kobiece organizowane są od Igrzysk w 1928. Wcześniej najlepsze biegaczki miały szansę rywalizacji podczas Światowych Igrzysk Kobiet.

BIEGI W POLSCE
W Polsce początki sportów lekkoatletycznych, w tym i biegów, sięgają końca XIX wieku. Swój ogromny udział w rozwoju dyscypliny miało powstanie i działalność Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” z inicjatywy, którego zorganizowano w Polsce pierwsze zawody. Od 1904 roku prężnie działały już kluby lekkoatletyczne takie jak: Pogoń Lwów, Czarni Lwów czy Wisła Kraków.

W 1919 roku utworzono Polski Związek Lekkiej Atletyki (PZLA). Natomiast, Międzynarodowe Stowarzyszenie Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) powstało pięć lat wcześniej.

Wśród biegów w konkurencjach lekkoatletycznych wyróżnia się cztery typy:

1. Biegi krótkie (sprinty) - rozgrywane są na dystansach 60 m (hala), 100 m, 200 m, 400 m – biegi indywidualne oraz 4x100 m i 4x400 m - biegi sztafetowe. Zawodnicy startują na sygnał startera z bloków startowych. O kolejności na mecie decyduje natomiast pierś zawodnika.
   
   W biegach sztafetowych czteroosobowe zespoły biegną z pałeczką, którą kolejni zawodnicy przekazują sobie w specjalnie wyznaczonej strefie zmian, po przebiegnięciu swojej części dystansu (100 lub 400 metrów). Konsekwencją przekroczenia tej strefy albo zgubienia pałeczki jest dyskwalifikacja sztafety.


2. Biegi średnie (średniodystansowe) - rozgrywane na dystansach 800 m i 1500 m (konkurencje olimpijskie) oraz na dystansach: jednej mili i 1000 m (konkurencje nieolimpijskie rozgrywane na niektórych mityngach).


3. Biegi długie (długodystansowe) - rozgrywane na dystansach 3000 m (konkurencja nieolimpijska), 3000 m z przeszkodami, 5000 m, 10 000 m, półmaraton (21 097 metrów) i maraton (42 195 metrów). Biegi do 10 000 metrów rozgrywane są na 400 metrowej bieżni na stadionie. Trasy maratonów i półmaratonów wytycza się na ulicach miast, z metą najczęściej zlokalizowaną na stadionie.


4. Biegi płotkarskie – rozgrywane na dystansach 60 m (hala), 100 m (kobiety), 110 m (mężczyźni), 400 m (kobiety i mężczyźni). Z wyjątkiem biegu na 60 metrów, zawodnicy pokonują dziesięć płotków, w tym pierwszym - pięć.

Najpopularniejsze biegi w konkurencjach nieolimpijskich:

• Biegi górskie – rozgrywane w systemie alpejskim lub anglosaskim. Różnica między tymi dwoma sprowadza się do tego, że o ile w przypadku pierwszego trasa w przeważającej części prowadzi pod górę (najczęściej na szczyt), trasa biegów anglosaskich biegnie raz w górę raz w dół (poprzez szczyty, wokół nich albo po zboczach).


• Biegi przełajowe – rozgrywane na różnych dystansach na otwartej przestrzeni. Z reguły biegi takie odbywają się w lasach lub na łąkach.


• Biegi po schodach – rozgrywane na różnych dystansach (albo raczej różnej ilości schodów), najbardziej znany odbywa się w Empire State Building i liczy sobie 86 pięter. W Polsce imprezy tego typu odbywają się między innymi w katowickim hotelu Altus (30 pięter, 702 schody).


• Ultramaratony – rozgrywane na dystansach dłuższych niż maratony, a więc powyżej 42,195 km. Najczęściej spotykane dystanse to: 80 km, 100 km (supermaraton) i 200 km. Ultramaratony rozgrywane są ponadto w formacie godzinnym - Bieg na 12 godzin, Bieg na 24 godziny, Bieg na 48 godzin, Bieg na 72 godziny oraz Bieg 6-cio dniowy.