Historia golfa ma swoje korzenie w innych grach, w których wykorzystywano piłkę i przedmioty do jej uderzania. Jedną z nich było pallemaille, polegające na uderzaniu drewnianej piłki kijami tak, aby dotarła do wyznaczonego celu w jak najmniejszej liczbie uderzeń. Gra w pallemaille była uprawiana we Francji i we Włoszech, a następnie zaczęto grać w nią w Anglii, gdzie w XVII wieku w centrum Londynu zbudowano specjalne miejsce do tej gry nazywane do dzisiaj Pall Mall.

Golf w formie zbliżonej do współczesnej pojawił się w połowie XV wieku w Szkocji. Popularność szybko rosła, co nie spodobało się ówczesnemu królowi Szkocji, który zabronił gry w golfa swoim poddanym, argumentując to marnowaniem czasu przez swoich łuczników, którzy zamiast szkolić się w swym fachu oddawali się tej rozrywce. Kilkadziesiąt lat później inny król zniósł zakaz, a co więcej sam zaczął grać w golfa. Stał się on zarazem pierwszym udokumentowanym golfistą. W 1567 roku jako pierwsza kobieta grająca w golfa zaistniała królowa Szkocji, a następnie Francji – Maria Stuart.

To właśnie z Francji pochodzi termin „caddie”, oznaczający pomocnika golfisty. Pierwszy w Szkocji, a zarazem na świecie, klub golfowy powstał w 1735 roku. Był to Edinburgh Golfing Society.

W 1754 roku w The Royal and Ancient Golf Club of St. Andrews opracowano pierwsze podstawowe reguły gry w golfa, m.in. zasady wymiany piłki podczas gry czy zasady dotyczące usuwania niewielkich naturalnych przeszkód leżących w odległości nie większej niż długość kija.
W 1786 roku zaczęto grać w golfa w Ameryce Północnej. Stało się to za sprawą szkockich oficerów, którzy grali początkowo w Nowym Jorku. Zanim gra w golfa spopularyzowała się w Ameryce Północnej minęło niemal sto lat.

W 1873 roku w Montrealu (Kanada) założono pierwszy klub golfowy z prawdziwego zdarzenia na tym kontynencie. Gra w golfa zyskiwała na popularności na całym świecie i powstawały kolejne kluby. W 1829 roku powstał Calcutta Golf Club, a w 1842 klub golfowy w Bombaju. Spośród klubów, które powstawały na świecie w XIX wieku warto również wymienić klub golfowy powstały w 1871 roku w Nowej Zelandii w miejscowości Otago.

W 1894 roku powstała organizacja regulująca zasady gry w golfa w Stanach Zjednoczonych i Meksyku – United States Golf Association.

Jednym z najważniejszych turniejów golfowych na świecie jest Open Championship (British Open) po raz pierwszy rozegrany w 1860 roku.
W 1895 roku rozegrano pierwszy turniej US Open. Bardzo ważnym wydarzeniem, rozgrywanym co roku na tym samym polu (Augusta National w Atlancie - Stany Zjednoczone), jest turniej US Masters (od 1934 roku).


GOLF W POLSCE
Golf w Polsce zaczął się popularyzować dopiero w wieku XX.
Pierwszym klubem golfowym był założony w 1906 roku klub golfowy w Szczawnie Zdroju (wówczas Bad Salzbrunn). Najpopularniejszym natomiast klubem golfowym był powstały w 1938 roku „Polski Country Club” w Powsinie.

W 1932 roku wydano „Podręcznik do gry w golfa” autorstwa Adama Gubatty. Po II wojnie światowej komunistyczne władze wyeliminowały golfa z życia Polaków. Pod koniec lat 80. XX wieku golf wrócił do łask i zaczął się prężnie rozwijać, czego wyrazem jest powstawanie coraz to nowszych pól golfowych oraz organizowanie turniejów (m.in. Drużynowe Mistrzostwa Europy w Postołowie – 2001 rok).

Dołkiem nazywamy nie tylko sam otwór w ziemi, ale całą powierzchnię między właściwym dołkiem a miejscem pierwszego uderzenia. Sam otwór ma średnicę 10 cm i oznaczony jest chorągiewką. Odległość od miejsca startu (tzw. tee) do danego otworu (otoczonego pasem odpowiednio płaskiej powierzchni pokrytej bardzo gęstą i często koszoną trawą zwanym greenem) wynosi od 100 do 500 metrów, a co za tym idzie dołki różnią się ilością przewidzianych na nie uderzeń (tzw. PAR - Professional Average Result dołka). Najkrótsze są pokonywane trzema uderzeniami, a najdłuższe pięcioma. Aby wyrównać szanse między zawodowymi golfistami a słabszymi graczami, ustalany jest tzw. handicap.

W golfie występują dwie podstawowe formy zawodów:

1. stroke play – gra na uderzenia, w której zwycięża gracz, który rozegra regulaminową rundę najmniejszą liczbą uderzeń,
2. match play –gra na dołki, w której zwycięża gracz, który ma najwięcej dołków rozegranych w mniejszej od oponentów ilości uderzeń.

Poniżej przedstawione są niektóre z przepisów dotyczących samej rozgrywki:

• zawodnicy powinni stawić się na miejscu pierwszego uderzenia około pięć minut przed rozpoczęciem rundy, a każdy z nich powinien powiedzieć innym jaką piłkę uderza (marka piłki, numer, dodatkowe oznaczenia), a w jego golfowej torbie nie powinno się znajdować więcej, niż 14 kijów (karą za posiadanie większej ilości kijów są dwa uderzenia karne),
• piłka wprowadzona do gry powinna być rozgrywana z miejsca, gdzie się zatrzymała
• gdy piłka zostanie wybita poza granice pola, zawodnik powinien powtórzyć uderzenie z tego samego miejsca, przy czym naliczane jest jedno uderzenie karne.

Bardzo ważnym elementem zasad golfa jest etykieta, czyli na przykład to, że gdy któryś z zawodników zgubi piłkę, pozostali zawodnicy powinni pomóc w jej odnalezieniu. Kluczowym zdaniem w etykiecie golfa jest z kolei: „Graj piłkę tak jak leży i z miejsca, w jakim piłkę zastałeś. Jeżeli nie możesz zagrać piłki tak jak leży lub z miejsca, w jakim ją zastałeś, zachowaj się fair wobec siebie i innych”.

Pełne zasady gry w golfa są bardzo rozbudowane, niekiedy również obowiązują reguły lokalne, do których każdy z zawodników powinien się dostosować.

Zawodnik ustawia się bokiem do kierunku zamierzonego lotu piłki stojąc w lekkim rozkroku i trzymając kij oburącz w odległości kilkudziesięciu centymetrów od piłki.

Zamach kijem powinien być wykonywany zza głowy, a podczas niego wykonywany jest ćwierćobrót w pasie. Podczas uderzenia jedna stopa stoi nieruchomo na ziemi, natomiast pięta drugiej stopy powinna się lekko unieść i delikatnie przekręcić. Dobrze wykonane uderzenie nie musi być poparte użyciem dużej siły. Piłka jest przemieszczana daleko dzięki dużej energii kinetycznej główki kija podczas prawidłowo wykonanego zamachu. Najważniejszy więc jest odpowiedni ruch kijem golfowym, a nie siła z jaką wykonany jest zamach.

Ponieważ w golfa gra się na otwartym terenie, zawodnicy powinni uwzględnić kierunek oraz siłę wiatru podczas uderzania piłki.

Gdy piłka wreszcie dotrze do okolic dołka - greenu, kolejne uderzenia wykonywane są tzw. „popychaczem - ang. putter” w taki sposób, aby piłka toczyła się po podłożu w stronę dołka.

Najważniejszym elementem wyposażenia, jakie jest potrzebne do gry w golfa jest zestaw kijów golfowych. Mimo różnic pod względem np. materiałów z jakich są skonstruowane, można je podzielić na:

1. woods – kije drewniane, o największej masie główki, które pozwalają na osiągnięcie długich lotów piłki,
2. irons – dużo lżejsze kije, umożliwiające słabsze, ale precyzyjniejsze uderzenia (w tym tzw. kije wedges, służące do uderzeń krótkich, bądź trudnych – np. z piachu),
3. putter – inaczej popychacz, służący do precyzyjnego uderzenia piłek na greenie w kierunku dołka.

Do gry w golfa potrzebne są również piłki – niewielkie, okrągłe, posiadające na swej powierzchni niewielkie dołki poprawiające ich aerodynamikę. Obecnie wytwarza się piłki jedno-, dwu- i trzyczęściowe, w zależności od czego charakteryzują się dłuższym bądź krótszym lotem, czy większą precyzją lotu.

Pozostały sprzęt potrzebny do gry w golfa to torba na kije, odpowiednie buty (posiadające kolce, aby gracz nie ślizgał się na trawie), rękawiczka (aby kij się nie wyślizgnął z dłoni podczas uderzenia), markery (do zaznaczenia położenia piłki na greenie), kołeczki (na których stawiamy piłkę przy pierwszym uderzeniu) i bardzo wiele mniej lub bardziej potrzebnych przedmiotów ułatwiających grę.