Skoki narciarskie wywodzą się z Norwegii. Legendarny pierwszy skok wykonał narciarz Heming całkowicie z przypadku ratując się tym samym przed upadkiem. Miejscem, w którym doszło do zdarzenia był stromy stok na wyspie Bremengen. Nie jest znana dokładna data tego wydarzenia, badacze zakładają, że było to między 1044 a 1066 r. n.e.

Oficjalną datą powstania skoków narciarskich jest 1840 rok, w którym doszło do stworzenia prototypu skoczni (prototyp zbudowany został w miejscowości Telemark). Niedaleko tego miejsca urodził się późniejszy mistrz Sondre Nordheim (1840 r.) uznawany za twórcę narciarstwa klasycznego. Od jego wyczynów zaczęto zwracać uwagę na długość lotów narciarskich. Rekordy, które wówczas ustanowił były nieosiągalne dla wielu przez następne kilkadziesiąt lat. Przez szereg lat, skoki narciarskie ewoluowały pod każdym względem. Zmienił się zarówno styl skoków, jak również sprzęt.

Na samym początku narciarze wykonywali skoki podkurczając nogi, ręce przez cały czas pracowały wykonując zamaszyste wymachy. Ten styl został powoli wypierany przez prekursora dyscypliny Sondre Nordheima. Jako pierwszy zmienił styl lotu prostując po wybiciu kolana. Ostatnim etapem było wyprostowane całe ciało. Wprowadzony nowy styl, który nazywano ”telemarkiem” od pierwotnej wersji różnił się przede wszystkim tym, że lot był bardziej spokojny. Skoki mogły być przez to wyprowadzane na zdecydowanie większe odległości. Charakterystyczny dla tego stylu sposób lądowania wykorzystywany jest również w czasach dzisiejszych.

Kolejnym etapem ewolucji były zawody w Steamboat Springs (USA), gdzie jeden z Norwegów wykonał skok całkowicie inną techniką. Narty pochylone były bardzo do przodu. Ustanowił wówczas nowy rekord świata. Większość skoczków rozpoczęła skakanie stylem Haugena.

Ostatnim ważnym punktem przełomowym w historii skoków była zmiana ustawienia nart podczas lotu. Twórcą tzw. stylu „V” był Szwed Jan Boklov. Po raz kolejny skoki zostały wydłużone. Stały się również bardziej bezpieczne dla skoczków. Sędziowie podchodzili sceptycznie do nowego stylu, stosującym go skoczkom obniżano nawet noty na zawodach. Dopiero po dłuższym czasie zaakceptowano ten sposób wykonywania skoków. Jedną z osób, która wygrywała zawody zarówno stylem klasycznym jak i „V" był pochodzący z Niemiec Jens Weissflog. Pozostali skoczkowie mieli spore trudności z opanowaniem nowego stylu.

KONKURS
Konkurs w skokach narciarskich składa się z dwóch serii konkursowych oraz kwalifikacji. Z wszystkich startujących zawodników drogą eliminacji w kwalifikacjach wybranych zostaje tylko 50-ka, która rywalizuje następnie w pierwszej turze zawodów. Zawodnicy, którzy zajmują w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata miejsca 1-15 mają zapewniony start w pierwszej serii konkursu. Druga seria zawodów to walka o podium i o punkty w przypadku zawodów Pucharu Świata. Startuje w niej 30 najlepszych skoczków z pierwszej serii. Skoki ocenia się pod kątem stylu oraz odległości na jaki został wykonany skok.

PUNKTACJA
Komisja sędziowska składa się z pięciu sędziów różnych narodowości. Punk K - punkt konstrukcyjny skocznito 60 pkt. Każdy metr powyżej punktu K to kolejne 2 pkt (średnia skocznia), 1,8 (duża skocznia), 1,2 (mamucia skocznia) wliczane do noty. Każdy metr poniżej punktu K to 2 pkt mniej (średnia skocznia), 1,8 mniej (duża skocznia), 1,2 mniej (mamucia skocznia). Sędziowie oceniają również styl w skali od 1 do 20 pkt.

O Polsce w kontekście skoków narciarskich usłyszano dopiero w 1936 r. na Igrzyskach w Garmisch-Partenkirchen. Wówczas to Stanisław Marusarz osiągnął 73 oraz 75,5 metra zajmując tym samym piąte miejsce.

Jako pierwszy na podium (z Polaków) stanął Wojciech Fortuna zdobywając w 1972 r. złoty medal na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Sapporo. Osiągnął wówczas odległość 111 metrów bijąc rekord skoczni.

Po wielu latach zawodnikiem, który stał się jednym z najlepszych w całej historii skoków narciarskich jest Adam Małysz. Trzykrotnie zdobył Puchar Świata oraz Mistrzostwo Świata. Na Olimpiadzie w Salt Lake City, która odbyła się w 2002 r. zdobył srebrny medal na dużej skoczni oraz brązowy na małej.