Wiele osób łączy mylnie karate z Japonią. Tymczasem to Chiny są prawdziwym miejscem, z którego pochodzą korzenie tej sztuki walki. Należy również wspomnieć o indyjskich wpływach, które odegrały pewną rolę na obecny kształt karate. Elementy karate odnaleźć możemy również w starożytnej Grecji.

Zanim karate trafiło na japońskie wyspy minęło wiele lat. Epizod indyjski w ewolucji karate to głównie nauki mnicha Bodhidarma, który w Chinach rozpoczął nauczanie Buddyzmu Zen. Inspiracją jego nauk była obserwacja zwierząt oraz owadów. Widząc ich zachowanie podczas walki czerpał techniki prosto z natury. Dodatkowo opracował swoisty system oddychania podczas walki oraz maksymalnej koncentracji na walce. Działania mnicha są do dzisiaj owiane legendą. Według starożytnych przekazów to on założył świątynię Shaolin. Zgromadził tam swoich uczniów, aby przekazywać im nabytą wiedzę. Do Japonii karate dotarło poprzez wyspę Okinawę. Był to przełom w historii tej sztuki walki.

Kolejnym ważnym okresem dla karate jest początek XVII w. Wówczas to ród Satsuma osiadł na archipelagu wysp, do których należy również wspomniana Okinawa. Przez ponad 200 lat trwało okupowanie Okinawy, gdzie rdzenni jej mieszkańcy nie posiadając broni rozpoczęli walkę wręcz. Tubylcy rozpoczęli również studiowanie chińskiej sztuki walki mieszając różne jej style. Podstawowymi technikami, z których korzystali było Tode oraz Chan Fa. Jednym z legendarnych mistrzów tamtego okresu był Funakoshi. Obecnie nazywa się go ojcem tej sztuki walki oraz twórcą słowa karate. Etymologia słowa została wyjaśniona w części „Czym jest karate”. Obecnie karate jest traktowane jako jedna z najważniejszych sztuk walki obok judo, kendo oraz aikido.

W karate podobnie jak w innych sztukach walki rozróżnia się poszczególne stopnie wtajemniczenia. Uprawiający karate musi spełniać określone warunki aby osiągać kolejne poziomy. Związane są one z jego rozwojem pod względem umiejętności, techniki, opanowania pewnej wiedzy. Karate jest również sposobem panowania nad własną psychiką. Ważne aby, każdy karateka był w stanie panować nad sobą.

Odzwierciedleniem poziomu umiejętności dla osoby trenującej karate są odpowiednie pasy – Obi. Stopień wtajemniczenia w karate to tzw. Dan, oznaczający kolor poszczególnego pasa obi.

Z pasami Obi związana jest duża dawka symboli. Zawiązanie pasa oznacza połączenie siły ciała z energią umysłu. Kolory pasów oznaczają kolejne etapy, które musi przejść osoba trenująca. Wraz z rozwojem techniki karateka powinien również rozwijać swój umysł. Rozwój duchowy szczególnie związany jest z indyjskimi naleciałościami, ponieważ może być uznawany za pewną trawestację buddyjskiej jogi i medytacji.

W pierwotnej wersji karate było dla wielu istotą i sposobem na życie. Obecnie wiele osób dostrzega w karate tylko walory sportowe tej sztuki walki oraz walory, które pomagają w samoobronie. Adaptacja barw pasów Obi została wzięta bezpośrednio z innej japońskiej sztuki walki judo. Podstawowym pasem jest biały. Mistrz karate na końcu nauki otrzymuje pas czarny. Kolory są odpowiednio dopasowane do faktycznego poziomu zaawansowania i odmiany karate. Oznaczają drogę przebytą przez karatekę.

Kyokushin – Jest to styl karate, który opiera się na pełnym kontakcie pomiędzy zawodnikami. Kwalifikuje się go do sportów walki. Założycielem stylu jest Masutatsu Oyama pochodzący z Korei, który w latach dwudziestych XX w. osiadł w Japonii. Znany przede wszystkim z krytyki bezkontaktowego karate. Uważał przede wszystkim, że w prawdziwym karate powinno dochodzić do stałego kontaktu pomiędzy walczącymi. Kyokushin posiada wielu zwolenników na całym świecie. Do najsławniejszych należą m.in. Władmir Putin, Ronald Reagan, David Beckham, Sean Connery. Należą oni do Międzynarodowej Organizacji Karate Kyokushinkaikan. Elementami treningu w kyokushin są: Kumite, Kata, Ido geiko, Kihon, Iken.

Oyama – Podobnie jak w przypadku Kyokushin, Oyama jest to pełno-kontaktowy styl karate. Twórcą stylu Oyama jest Saiko Shihan uznawany za jej Największego Mistrza. Aby stworzyć nowy styl był zmuszony opuścić IKO, w którym praktykowano styl kyokushin. Jest organizatorem Oyama Karate. Dzięki niemu pojawiło się wiele nowych elementów nieznanych wcześniej, a zaczerpniętych z nowoczesnych sztuk walki. W Oyama Karate możemy znaleźć wpływy zarówno z tajskiego boksu, jak również z kickboxingu. Osobą, która kieruje w Polsce organizacją jest J. Dyduch posiadający 7 stopień wtajemniczenia.

W systemie turniejowym wyróżnia się trzy najważniejsze rodzaje Knockdown, Semi-Contact, Full Contact.

W przypadku Knockdown nie uznaje się uderzeń rękoma w twarz. Dozwolone są natomiast uderzenia w głowę kolanem. W przypadku Semi-Contact zawodnik jest całkowicie „opancerzony”. Posiada ochraniacze zarówno na głowę, nogi jak i ręce. Przewidziane są trzy kategorie wiekowe.

Shidokan – To nowoczesny styl walki, którego twórcą jest pochodzący z Japonii mistrz Yoshiji Soeno. Głównym jej założeniem jest połączenie technik stylów opierających się na kontakcie pomiędzy walczącymi oraz elementami sportów walki jak tai boeing, judo, ju-jitsu. Shidokan łączy ze sobą tradycję karate z nowymi wpływami. Podstawowymi cechami shidhokan są sportowa walka razem z samoobroną. Jest to jeden z najszybciej ewoluujących stylów, który przez cały czas ulega udoskonaleniu i dalszym modyfikacjom. Na całym świecie odbywa się wiele zawodów i turniejów. Styl składa się z trzech podstawowych formuł: thai kick boxing, bare knuckle karate oraz grappling.

Seido – Jest to styl, w którym zawarte jest wszystko to co w sztukach walki zawarł Kicho T. Nakamura przez prawie pół wieku swojej nauki karate. Celem Seido jest rozwijanie ciała i utrzymywanie odpowiedniej kondycji fizycznej. Głównym symbolem tej sztuki walki jest pięciolistny kwitnący kwiat japońskiej śliwy. Seido opiera się na wartościach takich jak: miłość, posłuszeństwo i szacunek. W założeniu to właśnie one wyznaczają właściwą drogę zarówno w kontekście życia codziennego jak i samej sztuki walki. Karate powiązane jest z filozofią Zen. Mottem jest to aby traktować innych ludzi z szacunkiem, co oznacza, że szanujemy samego siebie.